Yöneticiler ve çalışanların uzaktan çalışma konusunda anlaşmazlığa düştüğü durumlar



Yazar: Nicholas Bloom, Jose Maria Barrero, Steven Davis, Brent Meyer ve Emil Mihaylov
Çeviren: Aslı Keçeci

 

Uzaktan çalışma, 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana çalışmadaki en büyük değişikliklerden biridir, ancak yöneticiler ve çalışanlar arasındaki büyük bir kopukluk nedeniyle geride kalmaktadır. Buradaki örnek Elon Musk. Kasım ayında, çalışanların ofise gelmeleri gerektiğine karar verdi, ancak istifaları hızlandırma tehdidinden sonra ofise yürüyerek geri döndü. Bu, Musk’ın “ağır” bir hatasıydı, ancak aynı hikayenin daha az dramatik bir versiyonu ekonomi genelinde yaşanıyor.

Yapılan araştırmalara göre, yöneticiler ve çalışanlar evden çalışmanın temel yönleri konusunda derinden fikir ayrılığına düşüyor. Örneğin, yöneticiler evden çalışmanın üretkenliği azalttığına inanırken, çalışanlar üretkenliği büyük ölçüde artırdığını düşünüyor.

Anlaşmazlığın bir kısmı, insanların üretkenlik olarak saydığı şeyin ne olduğuna bağlı gibi görünüyor. Çalışanlar işe gidip gelme süresini zihinsel hesaplamalarına dahil etme eğilimindedir ve bu nedenle evden çalışırken işe gidip gelmek zorunda kalmamanın üretkenlik artışı olarak sayıldığını düşünürler. Yöneticiler üretkenliği düşündüklerinde işe gidip gelme süresini göz ardı etme eğilimindedirler: Onlar sadece her gün ne kadar iş yapıldığını önemserler.

Basit bir varsayımsal örneğin gösterdiği gibi, teoride her iki taraf da haklı olabilir. Pandemi öncesi günde Bin dolar fatura kesen ve dokuz saat artı bir saat işe gidip gelen bir çalışan düşünün. Çalışmak veya işe gidip gelmek için harcadıkları her saat için yüz dolar üretiyorlar. Şimdi evden çalıştıklarını hayal edin: İşe gidip gelme süresi sıfır ve hala dokuz saat çalışıyorlar. Günde dokuz yüz elli dolar fatura kesiyorlarsa, bu onların bakış açısına göre verimlilik artışı demektir: Şimdi işe harcadıkları her saat için yüz altı dolar üretiyorlar.

Ancak yöneticinin bakış açısından işler farklı görünüyor. İşe gidip gelmek için harcanan zamanı saymadıkları için, salgın öncesi işçinin saatte yüz on bir dolar (bin dolar/ dokuz saat) ürettiğini düşünüyorlar. Şimdi, evden çalışma ile bu işçinin üretkenliği saatte 106 dolara düştü. Çalışanın maaşı aynı kalmışsa, firma parası karşılığında daha az çıktı alıyor demektir.

Bunlar uydurma hesaplamalardır ve çoğu işçinin çıktısı bu şekilde hesaplanamaz – insanlar böyle düşünse bile. Ve yukarıda bahsedildiği gibi, çoğu durumda, evden çalışırken saat başına üretkenlik gerçekten artar. Ancak işe gidip gelme bağlantısının kesilmesinin, farklı üretkenlik algılarını açıklamada ne kadar önemli olabileceğini gösteriyor. Cevap kısmen neyin sayıldığına bağlıdır.

Yöneticiler ve çalışanların aynı fikirde olmadığı tek nokta üretkenlik değildir. Ayrıca ofise gelmemenin disipline edici sonuçları hakkında çok farklı fikirleri var. Hem yöneticilere hem de çalışanlara “iş günlerinde” evde kalan işçilere ne olduğunu sorduk. Çalışanların “hiçbir şey” yanıtını vermesi yöneticilerden çok daha olasıyken, yöneticilerin çalışanın işten çıkarılma riskini taşıdığını söyleme olasılığı daha yüksekti.

Bu görüş farklılıkları, evden çalışma konusunda daha net politikalara duyulan ihtiyacı yansıtıyor. Çoğu şirket için mevcut en iyi yaklaşım organize hibrittir. İşverenler, tüm çalışanların ofise geldiği haftada iki veya üç “çapa” günü seçmelidir – genellikle Salı ve Perşembe günleri arasındadır, çünkü Pazartesi ve Cuma günleri en popüler evden çalışma günleridir. Bu ofis içi günler, çalışanların bir araya gelmenin değerini anlamaları için toplantıların, grup etkinliklerinin, eğitimlerin ve öğle yemeklerinin çoğunu içermelidir. Ve katılım, pandemi öncesi olduğu gibi zorunlu kılınmalı: Hasta bir çocuk veya su borusunun patlaması gibi acil durumlar dışında, çapa günlerinde işe gelmemek kabul edilemez. Son olarak, yöneticiler, sabit olmayan günlerde evden çalışmayı aktif olarak teşvik etmelidir, böylece çalışanlar ofiste bir şeyleri kaçıracaklarından korkmadan avantajlardan yararlanabilirler.

Evden çalışma gibi çalışma koşullarına yönelik büyük bir şokun çalışanlar ve yöneticiler arasında anlaşmazlıklara neden olması doğaldır, ancak bu değişimi yönlendirmek için iki yıldan fazla zamanımız oldu ve yeni dönemin ana hatları netleşiyor. Elimizdeki en iyi kanıt, organize hibritin çalışan ve firma üretkenliğini artırdığını gösteriyor. Yöneticiler ve çalışanların aynı sayfada olması gerekir.

Kaynak:

https://hbr.org

RSS abonesi olun
Etkinliklerimizden haberdar olun
YouTube kanalımıza abone olun
Pinterest\\\
fb-share-icon
LinkedIn\\\
Share
Instagram\\\
Bizi Telegram kanalımızdan izleyin